ژئوفیزیک در باستان شناسی

ژئوفیزیک در باستان شناسی

علم ژئوفیزیک با استفاده از روش های کمی فیزیکی به مطالعه زمین می پردازد،این روش ها شامل مغناطیس سنجی، مقاومت ویژه ی الکتریکی، هدایت الکتریکی الکترومغناطیس و خودپذیری مغناطیسی رادار نفوذی در زمین است، این روش ها برای آشکارسازی ، نقشه برداری و تشخیص پدیده های دفن شده زیر سطحی در باستان شناسی به کار می روند، استفاده موثر از ژئوفیزیک می تواند باعث افزایش قابلیت اطمینان ، کاهش ویرانی در بسیاری از موارد باعث کاهش هزینه های کلی بررسی های باستان شناسی می شود،
یکی از دلایل این امر فقدان فرصت های آموزشی و تعلیم به افراد است، معمولا برای مطالعات باستان شناسی باید هم زمان از چند روش ترکیبی استفاده کرد که این امر به دلیل هزینه های بالای تجهیزات ژئوفیزیکی برای باستان شناسان در کشور عزیزمان مقدور نیست
برای بسیاری از مکان های باستانی و مقبره ها با در نظر گرفتن تغییرات آب و هوایی روی زمین ، آنچه در ظاهر به صورت دیوار و استحکامات به نظر می رسد تنها گویای نیمی از ماجراست.
بسیاری از مقبره ها به مثابه ساختارهای مدفون شده ای شامل پایه و بنیاد دیوارها و خندق ها در سطح زیرین خاکند که نشان دهنده محتوای کامل مکان های باستان شناسی هستند . به منظور اکتشاف چنین ساختارهایی میتوان به کاوش کامل این آثار تاریخی پرداخت اگرچه هزینه برخواهد بود.همانند پزشکی که قادر است از تکنولوژی های مختلف چون اشعه ایکس و یا عکس برداری با MRI و اولتراسوند بهره جوید تا آنچه مورد نیاز بدن ماست را تشخیص دهد، باستان شناسان نیز می توانند از برخی از تکنیک های ژئوفیزیکی استفاده کرده تا سطح زیرین خاک را بررسی نمایند و آثار باستانی مدفون شده را شناسایی کنند. بررسی های ژئوفیزیکی  یک واژه کلی برای تعدادی از تکنیک های غیر تهاجمی و غیر مخرب می باشد که می تواند برای شناسایی ساختار های مدفون شده در ریز سطح زمین بدون کندن و کاویدن آن به کار گرفته شود .

این تصاویر مربوط به کاوش های کلیسا ایسلند، قبر واکینگ ها با قدمت ۸۰۰ سال می باشد.

گالری تصاویر

برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.